PRZYTUL

 

Jeśli masz szczęście przytulany/-a jesteś od samego urodzenia. Twój świat to ramiona mamy i taty. Potem tych światów jest więcej. Wszechświat się rozszerza. Jest rodzeństwo, dziadkowie i reszta bliskich osób.
Przytulasz ludzi, na których Ci zależy. Przytulasz zwierzaka, którego masz lub właśnie spotykasz.
Przytulanie Ci towarzyszy, gdy najpierw noszą Cię na rękach, potem asekurują i prowadzą za rękę.
Prztulasz gdy się witasz, żegnasz, cieszysz, chorujesz, martwisz, wspierasz, uwielbiasz.
Przytulasz, bo w ten niewerbalny sposób możesz powiedzieć więcej, że jesteś, gratulujesz, szanujesz, współczujesz, kochasz. Że ktoś się dla Ciebie liczy, że dajesz całego/całą siebie, że jesteś przystanią, opoką.
Ty się przytulasz, gdy potrzebujesz bezpieczeństwa, gdy czujesz radość, żal, zachwyt, miłość, strach. Te drugie ramiona dają tyle ciepła. Na moment lub na kilka chwil. Świat się zatrzymuje i jesteście tylko wy. Nie ma nic piękniejszego, co możemy dostać i ofiarować.
Przytul (się)!
Udostępnij ten post.
Niech przytuli go najwięcej osób.