MAPA

Dziś Ci opowiem, że każdy człowiek jest mapą. Nie ma do niej legendy. Trzeba samemu ją odkryć. 

Być może w drugiej osobie dostrzegasz jedynie góry. Zimne i niedostępne. Z ostrymi szczytami, bez grama zieleni. 

Lub widzisz gruby lodowiec nie do roztopienia. 

Albo szorstką pustynię w czasie burzy piaskowej. Niebezpieczną i nieprzystępną, smagającą Cię piaskiem po twarzy. 

Czasem zauważysz w kimś doliny głębokie, bez dna. Ciemne i tajemnicze. 

Lub przepiękne równiny, pełne słońca i spokoju. Otwarte i zapraszające. 

Nie zawsze dostrzeżesz całokształt krajobrazu danej osoby. Nie widzisz rwących rzek, przepastnych mórz, gęstych lasów, zielonych łąk, łagodnych zboczy, bezkresnej polany czy ciemnej jaskini. 

Drugi człowiek może kryć w sobie tyle piękna, rozmaitości i bogactwa, choć na pierwszy rzut oka wydawać się może tak jednostajny i niezmienny. Nigdy nie wiesz, co Cię czeka za daną górą, potokiem, wąwozem czy wzgórzem. Możesz dojść do miejsca, w którym nikt przed Tobą jeszcze nie był. W ten sposób, odkrywając nowe tereny poznajesz czyjąś mapę. Być może docierasz do takich miejsc, o których nawet sam właściciel nie ma pojęcia. 

Eksploruj, jeśli masz taką możliwość, podziwiaj, chłoń czyjeś piękno i dbaj o nie. Wszak każdy przyzwoity wędrowiec nie niszczy okolicy, w jakiej się znalazł i nawet jeśli ją opuszcza to stara się zachować o niej jak najpiękniejsze wspomnienia. 

Podoba Ci się mój tekst? Podaj go dalej. Polub moją stronę ⬇️

https://www.facebook.com/PoliAnnBlog/

Warto ❗