RÓWNI

Image by ULA B.

Stanęliśmy przed nim wszyscy.
W rzędzie, równiutko. 

Dzieci, młodzież, kobiety, mężczyźni, w różnym wieku. 

Młodzi i starzy. 

Wysocy, średni i niscy. 

Różnej wagi i rasy. 

Od bieguna południowego, przez równik, po biegun północny. 

Z wioski, miasteczka czy wielkiej aglomeracji. 

Znad morza, jeziora, z lasu, gór, nizin i wyżyn. 

Zewsząd. 

Stanęliśmy wszyscy. 

Bez względu na płeć, religię, poglądy polityczne, orientację i zainteresowania. 

Stoimy równo. 

I jesteśmy wobec niego równi, choć może nie wszyscy to pojmują. 

Nieważne wykształcenie, zawartość portfela, zawód.

Widzę parę aktorów, 

żonę premiera, 

piłkarza, 

celebrytkę, 

nauczyciela, 

kierowcę,

pielęgniarkę, 

kucharza, 

polityka, 

piosenkarkę, 

malarza, 

bizneswoman, 

dziennikarza, 

listonosza, 

robotnika, 

psychologa, 

rolnika, 

właściciela pensjonatu, 

pracownicę biura podróży, 

przewodnika, 

bezdomną,

lekarkę, 

fryzjera, 

kosmetyczkę, 

księgowego, 

rencistę,

stewardessę, 

emerytkę, 

studenta, 

uczennicę, 

doktoranta,

informatyka, 

profesora, 

wykładowcę, 

weterynarza,

krawcową,

pilota, 

elektryka,

zakonnicę, 

prawniczkę, 

redaktora, 

bezrobotnego,

poetkę, 

pisarza, 

blogera, 

szewca,

vlogerkę, 

youtubera, 

przedszkolaka, 

ekspedientkę, 

sędzinę, 

ławnika,

wolontariusza, 

szwaczkę, 

naukowca, 

psychiatrę, 

pacjentkę, 

logistyka, 

graficzkę, 

projektantkę, 

koszykarza, 

rzemieślnika, 

robotnika, 

urzędniczkę, 

księdza.

Wszyscy pozytywni. 

Wybrani, z Obcym w ciele, który niemo postawił ich w równym rzędzie. 

I wylicza raz, dwa, trzy, zachorujesz ty. 

Obcy nie ma oczu, uczuć, emocji, ciała, pieniędzy. 

Ma jedynie siłę, atakuje i zrównuje wszystkich do jednego poziomu. 

Działa na oślep, na ile mu pozwolimy. 

Jego wyliczanka trwa. 

My głupi weszliśmy w tę grę, myśląc, nic nam nie grozi. 

A Obcy cierpliwie wylicza dalej. 

Mierząc linijką naszą równość. 

Co do milimetra. 

W końcu wstrzymaliśmy oddech. 

Świat hamuje. 

Równi stoją równo, ich szeregi wydłużają się w błyskawicznym tempie. 

Reszta mniej już butna posłusznie hamuje. 

Schodzi do schronów. 

Czeka. 

Jakie będzie jutro? 

Tylko Obcy to wie. 

Równi dziś już zrozumieli, że nie ma żadnych różnic. 

Nie ma lepszych i gorszych.

Wobec Obcego jesteśmy tacy sami. 

Jesteśmy w schronach. 

Z ograniczoną wolnością. 

Kiedyś wyjdziemy. 

Na pewno. 

Oby mądrzejsi, z pokorą, równi wobec siebie a nie wobec Obcego.